Για εσένα ξανά..

Χμμ.. Μια ακόμη βαρετή μέρα..
Δεν τον είδα σήμερα, μου λείπει λίγο..
Χρειάζομαι μια αγκαλιά, ίσως η δική του με ηρεμεί κάπως..
Όταν τον κοιτάω βαθιά στα μάτια βλέπω κάποιον άλλον.. Κάποιον που δεν θέλω να βλέπω.. Κάτι τέτοιες στιγμές δεν μ’αρέσουν, θέλω να ξεχάσω..
Πάντα δυσκολευόμουν σε αυτό..
Αγαπώ, με αγαπούν, πληγώνομαι, νιώθω τέλεια, κλαίω, χαμογελάω..
Αλλά πάντα υπάρχουν αυτές οι στιγμές που κάποιες φορές μοιάζουν ατελείωτες..
Στιγμές μοναξιάς και φόβου μαζί, χωρίς να υπάρχει λόγος..
Άρχισα να σκέφτομαι ξανά αυτά που είχαμε περάσει..
Πόσο τέλει ήταν?
Αν μπορούσα θα γυρνούσα το χρόνο πίσω, επειδή μου λείπεις τόσo πολύ..
Ακούω ξανά εκείνο το καταθλιπτικό τραγούδι, που λατρεύω να ακούω μέσα στο απόλυτο σκοτάδι με τα μάτια μου κλειστά να σκέφτομαι τόσα πολλά..
Ακούω ξανά αυτούς τους υπέροχους στίχους που θα ήθελα να ψυθηρίσω στο αυτί σου, έτσι για να μάθεις πως νιώθω..
Ταξιδεύω στον ρυθμό του κομματιού και το στόμα μου σιγά σιγά αρχίζει να λέει "Μην κοιτάς πίσω και φύγε.. Μην ψάξεις να με βρεις και συνέχισε να ζεις.. Γιατί δεν μετανοιώνω που σε αγάπησα.. Κράτα μόνο τις καλές αναμνήσεις.."
Και εκεί που το τραγούδι τελειώνει έρχεται η στιγμή που φοβάμαι πολύ..
Απόλυτο σκοτάδι, απόλυτη σιωπή..
Ένα δάκρυ κυλάει..
Όχι από λύπη, μα ούτε από χαρά..
Ίσως φταίει το τραγούδι..
Μου θυμίζει εσένα..
Αρχίζω να λατρεύω αυτήν την σιωπή..
Χαλαρώνω μα συνεχίζω να φοβάμαι..
Κάποτε..
Σε αγαπούσα..

Και η φωτογραφία είναι ξανά από το one tree hill (L)